Refractometers

Een optische refractometer is een wetenschappelijk instrument dat de brekingsindex van een stof meet door de mate van buiging of breking te meten die optreedt wanneer licht door de stof gaat. De brekingsindex van een stof is een maat voor de snelheid waarmee licht er doorheen gaat, en wordt uitgedrukt als een verhouding van de lichtsnelheid in een vacuüm tot de lichtsnelheid in de stof.

Optische refractometers werken door een lichtstraal door een monster van de te testen stof te sturen. Het licht gaat door een transparant prisma of een transparante monsterkamer en de hoeveelheid buiging die optreedt wordt gemeten door de hoek waaronder het licht uit het prisma of de monsterkamer komt. De brekingsindex van de stof kan dan worden berekend op basis van de brekingshoek en de hoek van het invallende licht.

Optische refractometers hebben meestal een traditioneel oculair en een schaal, en ze kunnen worden gebruikt om de brekingsindex van een breed scala aan stoffen te meten, waaronder vloeistoffen, gassen en vaste stoffen. Ze worden vaak gebruikt in verschillende industrieën, waaronder de voedingsmiddelen- en drankenindustrie, de chemische industrie, de farmaceutische industrie en de optiek.